آزواسپرمی یا اسپرم صفر چیست؟
یکی از مشکلاتی که با انجام تست اسپرم قابل تشخیص است، ابتلای مرد به آزواسپرمی یا فقدان اسپرم در مایع منی می‌باشد. درواقع، تست اسپرموگرام کمک می‌کند که تعداد اسپرم‌های موجود در مایع منی مرد، پس از انزال تعیین شود و درصورت صفر بودن آن، عامل ناباروری مشخص ‌گردد.

باید ذکر کرد که حد نرمال اسپرم، وجود حداقل ۲۰ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر می‌باشد که البته ۵۰ درصد از آن‌ها، شکل طبیعی و حداقل ۳۰ درصد از آنها هم حرکت رو به جلو داشته باشند. تعدادی کمتر از این، تحت عنوان الیگواسپرمی شناخته می‌شود که البته لزوماً باعث ناباروری نمی‌گردد؛ اما اگر تعداد اسپرم‌ها به صفر برسد، در آن صورت آزواسپرمی رخ داده است. یافتن علت اسپرم صفر، می‌تواند کمک زیادی به مقابله با آن نماید. از علل اسپرم صفر می‌توان اختلالات هورمونی و مشکلات غدد ترشح‌کننده هورمون‌ها، اختلال در عملکرد بیضه و نیز انسداد در مسیر اسپرم را نام برد.
اغلب افراد به محض اطلاع از صفر بودن نتیجه آزمایش اسپرم ناامید شده و درمان را ادامه نمی‌دهند؛ در صورتی که این امکان وجود دارد که صفر بودن اسپرم به علت وجود اختلالات انسدادی باشد. از این رو بیوپسی بیضه به عنوان یکی از راه‌های درمان اسپرم صفر مطرح می شود که در نتیجه پزشک می‌تواند با استفاده از روش‌های مختلف نمونه‌برداری از بیضه، موفق به پیدا کردن اسپرم و انجام روش‌های کمک باروری شود.
منبع