آب قلیاییدر اكتبر ۲۰۰۴، گزارشي در مورد سلامت استخوان منتشر شد. در این گزارش به مردم امريكا هشدار داده شد كه تا سال ۲۰۲۰، از هر دو نفر امريكايي بالاي ۵۰ سال، يك نفر در خطر شكستگي در اثر پوكي استخوان يا تراكم پائين استخوان خواهد بود.
امروزه در امريكا ۱۰ميليون از مردم بالاي ۵۰ سال دچار پوكي استخوان و ۳۴ ميليون ديگر دچار استئوپني (تراكم پائين استخوان) هستند و در خطر بروز پوكي استخوان قرار دارند.
براساس آمار موسسه ملي بهداشت و درمان (NIH) پوكي استخوان عامل بيش از ۱/۵ ميليون مورد شكستگي سالانه در امريكاست. در واقع تخمين زده شده كه از هر دو زن ۱ نفر و از هر ۸ مرد ۱ نفر در طول زندگي خود، از شكستگي هاي مرتبط با پوكي استخوان رنج خواهند برد.
يافته هاي ديگر از اين گزارش، شامل موارد زير مي شود:
• حدود ۲۰% از شهروندان مسن كه از شكستگي لگن رنج مي برند، يك سال بعد از شكستگي فوت مي كنند.
• حدود ۲۰% افرادي كه داراي شكستگي لگن هستند، تا بهبود كامل، يك سال در خانه سالمندان مراقبت شده اند.
• آمار شكستگي لگن به صورت سالانه ۳۰۰ هزار مورد بستري شدن در بيمارستان است.
• هزينه مراقبت مستقيم از كساني كه شكستگي استخوان دارند به تنهايي سالانه ۱۸ بيليون دلار است. اگر براي پيشگيري از پوكي استخوان اقدامي نشود، پيش بيني مي شود اين عدد افزايش پيدا كند. باید هشدار داد که بر اساس همين گزارش، پوكي استخوان یک بيماري خاموش است چرا كه بسياري از مردم امريكا از به خطر افتادن سلامت استخوان هاي شان بي خبر هستند. يكي از افسانه هاي غلط رايج، اين است كه فقط خانم ها بايد نگران پوكي استخوان خود باشند، در حالي كه پوكي استخوان بر روي مرد و زن از هر نژادي تاثير دارد و تمام محققان معتقدند كه تنها راه درمان اين تهديد بالقوه زندگي و از كارافتادگي، پيشگيري است. رسيدگي زود هنگام، بهترين روش براي متوقف ساختن پوكي استخوان است. رسيدگي شامل شناسايي عوامل خطر ساز، اصلاح يا حذف آن ها، به نحوي است كه شيوه زندگي را تغيير دهد.
اينجا دو تا از عوامل خطر ساز را معرفي مي كنيم:
• اسيدميای (acidaemia) مزمن در نتيجه رژيم هاي غذايي پر پروتئين بر پايه گوشت است.
• اسيدميای مزمن به دليل مصرف نوشيدني هاي داراي كربنات، قهوه و الكل می باشد.
اين نظر شخصي من بعد از ۲۶ سال تجربه باليني است كه در صورت فقدان عوارض جانبي داروهاي تجويزي مشخص ـ كه قطعا يك عامل خطر براي پوكي استخوان هستند ـ عامل اصلي خطر اسيدميای مزمن است. اين رژيم، باعث افزايش بار خالص اسيد در رژيم غذايي، كاهش pH خون و اسيديته شدن ادرار مي شود.
براي مبارزه با اسيدميای مزمن به صورت روزانه چه مي توانيم بكنيم؟
پيشنهاد، نوشيدن آب يونيزه قليايي ميكروخوشه اي همراه با تغييرات در رژيم غذايي، ورزش و استفاده از مكمل هاي غذايي كلسيم و ويتامين د است. هرگاه كه بدن از كاهش درجه اسيدوز متابوليك رنج ببرد، بايد تعادل خود را براي جلوگيري از بيماري بدست بياورد.
pH خون بايد در طیف محدودی نوسان داشته باشد، در غير اين صورت همه ی سيستم هاي بدن و عملكرد آنزيم ها كه براي سلامتي ضروري هستند، در خطر نابودي قرار مي گيرند.
بدن توسط بيرون كشيدن كلسيم از استخوان كه سپري قليايي در برابر اسيد مي سازد، خود را از اسيدي شدن زياد محافظت مي كند. من نام اين پروسه را “اثر تامس” گذاشته ام. هنگامي كه بدن شما از كلسيم داخل استخوان تان، هر روز استفاده مي كند، استخوان شما كاملا شسته شده و خالي از كلسيم مي شود. زماني كه كلسيم استخوان شما تهي شود، پوكي استخوان در بدن شما پيشرفت مي كند.
